Όχι φυλακές για τους Εθνικιστές - Το χρονικό της σκευωρίας κατά της τρίτης πολιτικής δύναμης

Οι Νεκροί για την Ιδέα μας θυμίζουν το χρέος της θυσίας απέναντι στα Ιδανικά μας...


Θερμή παράκληση προς όλους τους αναγνώστες...Διαβάστε οπωσδήποτε την ανάρτηση: "Σιωνισμός και Παγκοσμιοποίηση"

Τετάρτη, Μαρτίου 15, 2017

Ο διάλογος ενός ποιητή με ένα άγαλμα - Από την Ελλάδα του 1907 στην Ελλάδα του 2017! Άρθρο του Ν.Γ. Μιχαλολιάκου

Είμαστε στην Ελλάδα του 1907, δέκα μόλις χρόνια μετά την ταπεινωτική ήττα στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και με το αίμα του Παύλου Μελά νωπό ακόμη, αίμα που χύθηκε για την Μακεδονία μας, που το ιερό της όνομα κάποιοι διαπραγματεύονται στα παζάρια των εθνών.

Η Ελλάδα σε μαρασμό με τον διεθνή οικονομικό έλεγχο παρόντα να έχει κάτω από την εξουσία του την εθνική μας οικονομία. Και όμως κάποιοι ελπίζουν και ανάμεσα σε αυτούς ένας Ποιητής, ο Κωστής Παλαμάς. Στα 1907 ο Κωστής Παλαμάς εκδίδει μία ποιητική συλλογή τα ΣΑΤΥΡΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ και σε ένα από τα ποιήματά του περιγράφει έναν διάλογό του με τον χάλκινο ανδριάντα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη της οδού Σταδίου. Εκεί στην πλατεία Κολοκοτρώνη μία πλατεία που έχει για το Κίνημά μας ιδιαίτερη σημασία, αφού από εκεί ξεκίνησε η πορεία της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ προς τον Λαό.

Ο Ποιητής εκφράζει τις απορίες του στον Γέρο του Μωριά και ο διάλογος που ακολουθεί έχει ιδιαίτερη σημασία και δίνει την απάντηση στο ερώτημα για το ποια είναι η λύση...
σε εκείνους τους μίζερους και δύστυχους καιρούς. Ας διαβάσουμε όμως το ποίημα του Κωστή Παλαμά, τον φανταστικό του διάλογο με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη:

ΣΑΤΥΡΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ 1907

“Χαλκόπλαστος για πάντα καβαλάρης,
ο στοχασμένος νά Κολοκοτρώνης!
– Το φύσημά σου πού θα ξαναπάρεις;
Κάπου το χέρι απλώνεις· πού τ’ απλώνεις;
– Μακριά, πολύ μακριά, πέρα, αλλού πέρα!
Στ’ αγνά· δεν τα πατάς, δεν τα ζυγώνεις·
στον πόλεμο, στων όλων τον πατέρα,
στη ρίζα, στην αγράμματη σοφία,
στην κλεφτουριά, στου Τούρκου τη φοβέρα! –
–Και γύρω σου κι ομπρός σου, η Πολιτεία
με τα λογής παλάτια τα πλατιά,
σκολειά, καζάρμες, θέατρα, υπουργεία; –
Μ’ αποκρίθη: – Τσεκούρι και φωτιά!”

“Τσέκουρι και φωτιά” απαντούσε στον Κωστή Παλαμά ότι είναι η λύση ο Στρατηγός Κολοκοτρώνης και αυτό στα 1907, σαν μία διέξοδο από το αδιέξοδο του ραγιαδισμού, σαν μια διαφυγή στο όνειρο και από την ανυπαρξία της κακομοιριάς στην Ιστορία! Ελλάδα του 1907 και Ελλάδα του 2017 και τότε και τώρα χρεοκοπία και η γεύση της ήττας παρούσα. Άραγε υπάρχει ελπίδα;

Την απάντηση την δίνει ο Γέρος του Μωριά. Μόνο όταν καθαρίσει η Πολιτεία από κάθε τι σάπιο και διεφθαρμένο, μόνον τότε θα σηκώσει και πάλι το κεφάλι του ο Έλληνας και από ραγιάς θα γίνει και πάλι ελεύθερος.

Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών